Pozostałe usługi

Z racji tego, że Polacy pracujący w Niemczech są grupą szczególnie narażoną na oszustwa podatkowe, często pomagamy w tego rodzaju sytuacjach. Oto przykłady takich zdarzeń:

Dotyczą m.in. polskich firm (tzn. posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski):

• Pracodawca niemiecki sam rozlicza podatek i bez informowania o możliwości zwrotu, sam odbiera należną pracownikowi kwotę z niemieckiego urzędu skarbowego.
• Pracodawca nie udostępniania dokumentów podatkowych – Lohnsteuerkarte, bądź Lohnsteuerbescheinigung
• Pracownik nie otrzymuje świadczenia chorobowego
• Firma nie udostępnia dokumentów zatrudnienia
• Odmówiono przyznania „Kindergeldu” czy rozliczenia podatkowego
• Firma nie wypłaciła wynagrodzenia
• Zwolniono pracownika podczas chorobowego
• Pracownik chce uznać uprawnienia mistrzowskie w Niemczech
• Pracownik miał kolizję – jest w konflikcie prawnym

Powyższe kwestie są jednymi z wielu, które często przytrafiają się Polakom pracującym w Niemczech.

Dobrym krokiem przy rozwiązywaniu problemów jest skontaktowanie się z Ambasadą Polską lub organizacjami polonijnymi często oferującymi bezpłatną pomoc Polakom przy załatwianiu formalności w niemieckich urzędach.

Jeżeli jednak nie zdecydujecie się Państwo na skorzystanie z powyższej możliwości, to zapraszamy do kontaktu z naszą firmą.

Zasiłek z Unii Europejskiej

Świadczenie dla bezrobotnych należy Ci się także, jeśli stracisz pracę w kraju UE. Jeśli np. pracowałeś w Niemczech, straciłeś tam zatrudnienie i wróciłeś do Polski lub wyjechałeś do innego kraju Unii, Twoje prawo do zasiłku i jego wysokość zostaną określone według prawa niemieckiego (czyli według ustawodawstwa kraju, w którym ostatnio byłeś zatrudniony). Świadczenie zostanie wypłacone w walucie kraju, w którym będziesz przebywał przez instytucję do tego upoważnioną (w Polsce – Wojewódzki Urząd Pracy).

Każdy kraj indywidualnie ustala zasady przyznawania i określania wysokości zasiłków. W Polsce trzeba być zatrudnionym przez co najmniej 12 miesięcy oraz regularnie zgłaszać się do urzędu pracy, ale dzięki prawu sumowania okresów ubezpieczenia można dodawać czas pracy w krajach Unii i w ten sposób uzyskać staż wymagany w danym kraju do świadczeń socjalnych.

Uwaga – sumowaniu podlegają tylko okresy ubezpieczenia lub zatrudnienia w ramach umowy o pracę. Zasada ta nie dotyczy osób pracujących na własny rachunek.

Polskie podatki – deklaracje PIT

Podatek PIT jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych (z ang. PIT – Personal Income Tax – podatek od dochodów osobistych). Jest to podatek bezpośredni, który płacą osoby fizyczne od uzyskanych dochodów, a w niektórych przypadkach od uzyskanych przychodów. Ustawodawca przewidział także możliwość opłacania tego podatku w uproszczonej (zryczałtowanej) formie przez niektórych przedsiębiorców.Podstawowym aktem prawnym, który reguluje podatek PIT, jest ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przepisy w zakresie ryczałtu ewidencjonowanego znalazły się w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Podatek dochodowy określa różne stawki podatku w zależności od tego, co jest przedmiotem opodatkowania oraz z jakiej formy opodatkowania korzysta podatnik. Może to być skala podatkowa, podatek liniowy czy ryczałt ewidencjonowany.

Do 30 kwietnia każdego roku, każdy podatnik (osoba płacąca podatek) musi złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie podatkowe PIT. Do tego terminu należy również opłacić podatek (jeśli takowy został wyliczony do zapłaty w PIT). Termin ten jest nieprzekraczalny.

Podatnicy muszą wypełnić swoje rozliczenie podatkowe na specjalnych dokumentach, zwanych PIT-ami. Formularze PIT-ów są dostępne w każdym urzędzie skarbowym.

W Polsce można rozliczyć się wspólnie z małżonkiem lub dziećmi. Obliczając podatek można od niego odliczyć ulgi – oznacza to, że podatnik ma możliwość zapłacenia niższego podatku. Ulgi można odliczyć od dochodu i od podatku.

Każdy podatnik ma prawo przekazania 1% ze swojego podatku na organizację pożytku publicznego. Podatnik nie oddaje wtedy całego swojego podatku do budżetu państwa, ale może wesprzeć jedną z organizacji społecznych, fundację, stowarzyszenie. Organizacje takie mogą mieć charakter charytatywny, mogą zajmować się edukacją, pomocą społeczną, obroną praw człowieka, różnego rodzaju pomocą, np. prawną, psychologiczną. Podatnik ma więc bezpośredni wpływ na to, na co zostanie przeznaczona część jego podatków.